لباس كار به عنوان يكي از وسايل استحفاظي فردي بوده و كليه كاركنان بايد با لباس كار متناسب با محل كار در سر كار حاضر شوند.
لباسكار به عنوان يك پوشش سراسري تنه، دست و پاها را در مقابل شرايط محيطي محافظت مي كند. ساده ترين شكل لباس كار در دو فرم ظاهري بلوز و شلوار يا كاپشن و شلوار (دو تكه) و يا لباس كار يكسره( يك تكه) و از جنس پلي استر پنبه، ويسكوز، كتان، فيلامنت يا تركيبي از آنها استفاده مي شود.
. بديهي است كه هر چه الياف به كار رفته در پارچه طبيعي تر باشد، تبادل حرارتي آن بهتر و آسانتر صورت خواهد گرفت. لباس كارهاي مخصوص شرايط ويژه كه ازجمله لباس كار عايق سرما و رطوبت، لباس كار نسوز و ضد حرارت و لباس كارهاي ضد مواد شيمايي و راديو اكتيو بايد از پارچه هاي مخصوص استفاده شود. مثلا لباس كاري كه براي حفاظت در مقابل گرما و حرارت ساخته مي شود با پوشش آلمينيوم كه تا 90 درصد اشعه مادون قرمز را برگشت مي دهد ساخته مي شود. اين نكته را هم متذكر مي شويم كه بسياري از مديران، براي كاركنان خود لباسكار تبليغاتي سفارش مي دهند.
در هر صورت لباس كار بايستي با توجه به خطراتي كه در حين كار احتمال دارد كه براي كارگر بوجود آيد انتخاب شده و به نحوي بايد باشد كه از بروز صدمات حتي المقدور جلوگيري به عمل آورد.
1. لباس كار بايد به اندازه و متناسب با بدن استفاده كننده باشد
2. در صورتي كه انجام كار ايجاب نمايد كه كاركنان آستين لباس كار خود را مستمرا بالا بزنند، بايستي از لباس كار با آستين كوتاه استفاده شود
3. كاركناني كه با ماشين آلات كار مي كنند، و يا در كنار ماشين آلات مشغول كارند بايد از لباس كاري استفاده كنند كه هيچ قسمت از آن باز يا پاره نباشد - آويزان كردن ابزار، كليد، ساعت و نظاير آن اكيدا ممنوع است
4. كاركناني كه در محطيهاي آلوده به گرد و غبار، مواد قابل اشتعال و انفجار و يا مسموم كننده به كار اشتغال دارند حتي المقدور نبايد از لباسهاي جيب دار و يا لبه دار( مثل دوبل شلوار) يا استفاده از مغزي دوزي و امثال آن استفاده شود، چون گرد و غبار و مواد مضر مذكور در لبه هاي لباس باقي مي ماند.
5 بايد و نبايد در استفاده از تانك ازت